Και περίμενα, περίμενα εσένα
να σ’ αγγίξω στοργικά κι αγαπημένα,
σε περίμενα μέσα στην ερημιά μου
να σε σφίξω δυνατά στην αγκαλιά μου.

Μα δεν ήρθες εσύ, μα δεν ήρθες
και στα στήθια μου δεν έχω πια καρδιά.
Μου την πήρες εσύ, μου την πήρες
και με άφησες να ζω χωρίς καρδιά.
Μα δεν ήρθες εσύ, μα δεν ήρθες
είμαι άνθρωπος χωρίς ιδανικά.

Και σε ήθελα, σε ήθελα κοντά μου
ένα χάδι στοργικό στη μοναξιά μου,
σε ήθελα γιατί σε αγαπούσα
μακριά σου πια να ζήσω δεν μπορούσα.

Μα δεν ήρθες εσύ, μα δεν ήρθες
και στα στήθια μου δεν έχω πια καρδιά.
Μου την πήρες εσύ, μου την πήρες
και με άφησες να ζω χωρίς καρδιά.
Μα δεν ήρθες εσύ, μα δεν ήρθες
είμαι άνθρωπος χωρίς ιδανικά.