Στη μέση είναι η θάλασσα
και γύρω γύρω εσύ,
ένας αιώνιος Αύγουστος
κι ένα μικρό νησί.

Στην άμμο πάνω βήματα
τα πόδια μας γυμνά,
τα σβήνουνε τα κύματα
τα φτιάχνουμε ξανά.

Ποτέ ξανά δε θαύμασα
τόσο πολύ μια θάλασσα,
ποτέ ξανά δεν ένιωσα
πως πήρα όσα έδωσα.

Πού ανήκω με ρωτάς,
στο κοχύλι που κρατάς.
Πού ανήκω με ρωτάς,
στο φεγγάρι που κοιτάς.

Στη μέση είναι η θάλασσα
και γύρω γύρω εσύ,
ένας αιώνιος Αύγουστος
κι ένα μικρό νησί.

Σ’ ένα γαλάζιο άνεμο
στεγνώνουν δυο μαγιό,
αν θες την πρώτη κόρη σου
δώσ’ μου τον πρώτο γιο.

Ποτέ ξανά δε θαύμασα
τόσο πολύ μια θάλασσα,
ποτέ ξανά δεν ένιωσα
πως πήρα όσα έδωσα.

Πού ανήκω με ρωτάς,
στο κοχύλι που κρατάς.
Πού ανήκω με ρωτάς,
στο φεγγάρι που κοιτάς.