Ναι, δεν μπορώ τι να συγκεντρωθώ
σε παρακαλώ φύγε από δω δεν είναι ευχάριστο.
Το να σε βλέπω όπου κοιτώ
θέλω να ζήσω μόνος άσε με δε σ’ ενοχλώ.
Τι άλλο ακόμα πρέπει να σου πω
είναι άσκοπο να μιλάμε γι' αυτό.
Έχεις άδικο, για το καλύτερο μας προσπαθώ
άσε με να πάρω το σώμα σου

Φτάνει, ποιος πρέπει να ζήσει να πεθάνει
τράβα το σκοινί να δεις που φτάνει.
Δικό μου το φεγγάρι η ήσουν μια τελευταία χάρη
επέλεξες σοφά ποια θα ‘ναι θα το ‘θελαν κι άλλοι

Τι στο διάλο λες τη ‘θέλαν κι άλλοι
να ξέρω όλοι τι θέλουν να ζητήσω πριν πεθάνουν το ‘χεις χάσει;
Νομίζεις έτσι ο πόνος απλά θα περάσει;
Βρες κάτι πιο έξυπνο για να με δελεάσει

Μες στο μυαλό μου όλα ώσπου να μετρήσω ως το 10
θα χεις φύγει απ’ το δωμάτιο τέρμα τα λόγια.
Δεν είσαι εδώ, εδώ μόνο εγώ φτιάχνω καφέ κανόνα
νομίζεις ότι μπορείς να πάρεις ότι θέλεις σώπα.

Είσαι απλά ένας θνητός ότι θέλω το παίρνω
δε με σταματά κανείς ούτε ο Θεός μαζί του στα άδυτα
και ποιος πειρασμός δε νικά έχασες θυμήσου
όλο το παρελθόν σου ο τελευταίος γελά καλύτερα.

Ψηλά κοιτάω άμα έχω απηυδήσει
φορές που έχω αμαρτήσει δεν ζητάω από ‘σένα λύτρωση.
Η λύση τράβα πίσω από ‘κει που ‘ρθες στο ‘χω διευκρινίσει
τίποτα μαζί σου ουρανού κι αν έχεις κινήσει.

Φύγε τώρα, δεν βλέπω ώρα, ανηφόρα
κατηφόρα, όλα σκόρπια, φτάνει ώρα
επιτέλους σώπα, όλα απόντα, ποια προσόντα
άλλους ρώτα, λάθος ρότα, ήρθε η μπόρα.

Έρχεσαι μαζί μου θνητέ από την αρχή σου το ‘πα!