Τα ιερά και όσια
κι όλα τα αγιασμένα
τα έκανες δημόσια
χαρτιά μαρτυρημένα.

Κι όλοι με λεν αμαρτωλή
με σκοτεινή πορεία
κι αφού σ’ αγάπησα πολύ
μ’ έριξες στα θηρία.

Μονάχη μου προχώρησα
με ήλιο και φεγγάρι
και ύστερα σε χώρισα
και ούτε σε συγχώρησα
για ότι μου ‘χεις πάρει.

Τα παντελόνια που φοράς
μες το πηγάδι ρίχτα
να μάθεις να κυκλοφοράς
σαν άντρας μες τη νύχτα.