Μου τα λέγαν οι φίλοι και οι γνωστοί όταν σε είδα πως κρύβεις μες το βλέμμα σου φωτιά και καταιγίδα, μου τα λέγαν δεν άκουγα και τώρα το πληρώνω που λιώνω για χατίρι σου ξανά στην σκέψη σου και μόνο

Αχ και να ξέρες τι μου έχεις κάνει την καρδούλα μου έχεις πια τρελάνει ξημερώματα ψέματα μου λέει και για χάρη σου μέρα νύχτα κλαίει τι να κάνω τι τι να κάνω τι κάνεις μια καρδιά να αιμορραγεί

Κατάντησα να μοιάζω σαν τρελός σαν μαγεμένος γιατί δηλώνω όπου κι αν βρεθώ ερωτευμένος με τυραννάει η σκέψη σου περνάω ένα μαρτύριο γιατί κυλάς στις φλέβες μου βαθιά σαν να ‘σαι δηλητήριο