Αυτό το πέταγμα που πάντα λαχταρούσες
με χίλιους τρόπους να πετύχεις προσπαθούσες.
Κι όταν ξανάπεφτες ανέλπιστα ρωτούσες
ποιος έφταιγε.

Έφταιγε τάχα ο χαμένος εαυτός σου
αυτός που σήκωνε στους ώμους το σταυρό σου.
Αυτός που έψαχνε τα θέλω, τα μπορώ σου
κι έκλαιγε.
Ποιος έφταιγε.

Εσύ που έχανες μονίμως την παρτίδα
κι ήσουν σαν ένας εμιγκρές χωρίς πατρίδα.
Ποτέ δεν βρήκες μια σανίδα σωτηρίας
ποιος έφταιγε.

Έφταιγε τάχα ο χαμένος εαυτός σου
αυτός που σήκωνε στους ώμους το σταυρό σου.
Αυτός που έψαχνε τα θέλω, τα μπορώ σου
κι έκλαιγε.
Ποιος έφταιγε.