Όσα σε πλήγωσαν μην τα θυμάσαι
φέρνω παράδεισους μη με φοβάσαι,
μη με διώχνεις υποφέρω

Στους άλλους έρωτες δεν θα σε ρίξω
πριν το ξημέρωμα θα στ’ αποδείξω
απ’ τα λίγα ότι διαφέρω.

Σπάω το ποτήρι σου δέκα κομμάτια
για το χατίρι σου κλείνω τα μάτια
και χαράζω για φαντάσου
και στα δυο χέρια τ’ όνομα σου.
Μια καρδούλα, δυο βέλη
όπως εμένα πες ποια σε θέλει.

Ένα αυγουστιάτικο βγήκε φεγγάρι
στο σπίτι γλίστρησε στο μαξιλάρι,
όσα νιώθω να φωτίσει.

Για σένα χώρισα απ’ όλους κόσμο
και δεν λογάριασα λόγια του κόσμου
πως πεθαίνω ποιος θα σε πείσει.

Σπάω το ποτήρι σου δέκα κομμάτια
για το χατίρι σου κλείνω τα μάτια
και χαράζω για φαντάσου
και στα δυο χέρια τ’ όνομα σου.
Μια καρδούλα, δυο βέλη
όπως εμένα πες ποια σε θέλει.