Μάνα μου ήρθε το κακό
και μη μιλάς για θάμα…
δεν έχει, πια, ψωμί γλυκό,
μόνο, φωτιά και κλάμα.

Ρ
Χτυπάνε σήμαντρα στον Άι – Στράτη,
αχ, πώς μας γύρισες, ζωή, την πλάτη,
χτυπάνε σήμαντρα, καράβια πάνε,
τρέχουν τα δάκρυα και ζεματάνε.



Παρασκευή, βρήκα, να δεις,
γαρούφαλλα στ’ αλώνια…
τα φύτεψα και μην το πεις,
πάν’ τώρα, τόσα χρόνια.