Είναι κει μια λίμνη πέρα
στους Σκιάποδες στην ξέρα
όπου κάθεται ο Σωκράτης
άπλυτος σαν λυχνοστάτης
και καλεί τα πνεύματα
να βγουν απ’ τα τάρταρα.

Σφάζει αρνιά και χύνει αίμα
για να πάει να πιει το πνέμα,
γιατί και στην κάτω χώρα
είν’ τα πνέματα αιμοβόρα.
Κάθε πνέμα πάει ρουφάει,
το ρωτάς και σου απαντάει.

Κάλεσε ένα, κάλεσε άλλο,
κάλεσε και το μεγάλο
μα όσο κι αν το πικαλιόταν
πνέμα δε φανερωνόταν
κι έβγαλε φωνή το αίμα
κι είπε: «αυτός δεν έχει πνέμα».