Σε θυμάμαι την ντουλάπα σου ν’ ανοίγεις
να φορέσεις κάτι πρόχειρο να φύγεις,
σε θυμάμαι.
Σε θυμάμαι να μου δίνεις εξηγήσεις,
σε θυμάμαι με αμήχανες κινήσεις,
σε θυμάμαι.

Σε θυμάμαι να με πείσεις
λέγοντας μου δεν θ’ αργήσεις,
σε θυμάμαι.

Και θυμάμαι να πεθαίνω, να ζηλεύω, να δακρύζω
το θυμό μου με χαμόγελο να κρύβω,
σε θυμάμαι.
Και σε βλέπω με βιασύνη τ’ αυτοκίνητο να πάρεις
να σου λέω να προσέχεις μην τρακάρεις,
σε θυμάμαι.

Κάπως έτσι οι αγάπες τελειώνουν
μ’ ένα γεια σου σ’ εκτελούν και σε σκοτώνουν.
Μ’ ένα γεια σου σ’ εκτελούν και σε σκοτώνουν
κάπως έτσι οι αγάπες τελειώνουν.

Σε θυμάμαι το ρολόι να κοιτάζεις
νευρικά το κινητό σου να πειράζεις,
σε θυμάμαι.
Σε θυμάμαι να φωνάζεις ότι φεύγεις
και θυμάμαι να σου λέω να μην τρέχεις,
σε θυμάμαι.

Και θυμάμαι ένα πράγμα
να μου λες ζω ένα δράμα,
σε θυμάμαι.

Και θυμάμαι να πεθαίνω, να ζηλεύω, να δακρύζω
το θυμό μου με χαμόγελο να κρύβω,
σε θυμάμαι.
Και σε βλέπω με βιασύνη τ’ αυτοκίνητο να πάρεις
να σου λέω να προσέχεις μην τρακάρεις,
σε θυμάμαι.

Κάπως έτσι οι αγάπες τελειώνουν
μ’ ένα γεια σου σ’ εκτελούν και σε σκοτώνουν.
Μ’ ένα γεια σου σ’ εκτελούν και σε σκοτώνουν
κάπως έτσι οι αγάπες τελειώνουν.
Σε θυμάμαι.