ECLAT DE RIRE

Σφαλίστε τα παράθυρα,
όσοι τριγύρω μου είστε,
τις πόρτες μανταλώστε μου
και τους φεγγίτες κλείστε…
Πάρτε απ’ τα μάτια μου το φως
και σβήστε το καντήλι,
… Μην έρθει ο κόσμος και με βρει
με τους λυγμούς στα χείλη!…
… Πάρτε απ’ τα μάτια μου το φως
και τις λαμπάδες σβήστε,
και χαμηλώστε τις φωνές,
όσοι τριγύρω μου είστε…
Και φύγετε όλοι σας μακριά
και ρίχτε μου μια σκέπη,
να μην κοιτάω κανένα σας,
ψυχή να μη με βλέπει…
Κρύψτε με, κρύψτε με, μακριά
απ’ τις ματιές του κόσμου:
θα κλάψω απόψε μοναχός…
Θα κλάψω μοναχός μου…
― Κι άμα όλα πια τα κλάματα,
τα κλάματά μου, χύσω…
… Ανοίχτε τις οξώπορτες
κι ελάτε πάλι πίσω!…