Όσο κι αν σου φέρθηκα καλά
όσο κι αν σ’ αγάπησα πιστά
όλα τα γκρέμισες, όλα τα πάτησες
στους πέντε δρόμους έρημη μ’ άφησες.

Κι έρχεσαι τώρα
που πέθανε πια η καρδιά
πως να σε βλέπω, πως να σε θέλω,
πως να σε αγαπάω πια.

Άδικα χτυπιέσαι και θρηνείς
άργησες πολύ να ξαναρθείς,
τα χίλια βάσανα που με κυκλώσανε
κάθε μου αίσθημα μου το σκοτώσανε.

Μ’ έκαναν
μάρμαρο κρύο χωρίς καρδιά
πως να σε βλέπω, πως να σε θέλω,
πως να σε αγαπάω πια.