Ακόμα θυμάμαι εκείνες τις νύχτες
που τα πάντα μου έδινες
έρωτας αγνός, καυτά φιλιά.
Ακόμα θυμάμαι εκείνες τις νύχτες
που το κορμί μου με το δικό σου έντυνες
και μου ‘λεγες με δάκρυα μην πας πουθενά.

Σε αδιέξοδο και πάλι θα βρεθώ
σε ένα σπίτι αδειανό παραμιλάω
αφού επέλεξες να μην είσαι εδώ
και την σκιά σου σαν τρελή να κυνηγάω.

Σε αδιέξοδο και πάλι θα βρεθώ
τον εαυτό μου προσπαθώ να τιμωρήσω
αφού επέλεξες να μην είσαι εδώ
με το σκοτάδι το κενό σου θα φωτίσω.

Ακόμα θυμάμαι εκείνες τις μέρες
που κοντά μου ξημέρωνες
έρωτας αγνός, καυτά φιλιά.
Ακόμα θυμάμαι εκείνες τις μέρες
που την ψυχή σου φανέρωνες
και μου ‘λεγες με δάκρυα δεν πάω πουθενά.

Σε αδιέξοδο και πάλι θα βρεθώ
σε ένα σπίτι αδειανό παραμιλάω
αφού επέλεξες να μην είσαι εδώ
και την σκιά μου σαν τρελή να κυνηγάω.