Δεν έχει ώρες, στιγμές,
η αγάπη πάντα το ίδιο πονά
πάντα δυο μάτια που σβήνει το δάκρυ
στου κόσμου την άκρη, ως το πουθενά.

Όπου και να ‘σαι
δυο μάτια θλιμμένα
θα ψάχνουν για σένα
αυγές, δειλινά.

Δυο μάτια είμαι αδειανά
καρδιά που σβήνει δίχως αίμα,
σαν την ανάσα της ζωής
σ’ αναζητώ απελπισμένα.
Μου είχες πει πως μ’ αγαπάς
τώρα που πας, τώρα που πας.

Δεν έχει μέρα να μη σε θυμάμαι,
νύχτα να μη σε σκεφτώ,
όλες τις ώρες γυρεύω εσένα,
με χέρια απλωμένα εσένα ζητώ.

Όλες οι ώρες
το ίδιο πονάνε
γι αυτούς π’ αγαπάνε
χωρίς λυτρωμό.

Δυο μάτια είμαι αδειανά
καρδιά που σβήνει δίχως αίμα,
σαν την ανάσα της ζωής
σ’ αναζητώ απελπισμένα.
Μου είχες πει πως μ’ αγαπάς
τώρα που πας, τώρα που πας.