Έφυγα να καζαντίσω
και να κάνω προκοπή
μα με φάγαν οι γυναίκες,
ο σεβντάς και το κρασί.

Όσα έβγαζα στα ξένα
στο φιλί και στην ταβέρνα.

Άλλα είχα στο μυαλό μου
κι άλλα μ’ ηύραν δυστυχώς
πάντοτε ταπί και ρέστος,
πάντα άμυαλος, φτωχός.

Όσα έβγαζα στα ξένα
στο φιλί και στην ταβέρνα.

Αγαπάω τη γυναίκα
και πεθαίνω για κρασί
πώς ν’ αλλάξω παντελόνι,
πώς να κάνω προκοπή.

Όσα έβγαζα στα ξένα
στο φιλί και στην ταβέρνα.