Έρχονται ώρες που απορείς για τα παιχνίδια της ζωής
που δείχνουν ποιες διαδρομές ν' ακολουθήσεις.
Κι εσύ κολλάς στη μοναξιά, κλείνεις το μάτι στη χαρά
και τη στιγμή που αποχωρείς, πάλι κερδίζεις.

Όσα φιλιά σου νοσταλγώ, τόσα τα λάθη που μετρώ
κι εσύ κρυμμένος στης ψυχής σου τα συντρίμμια.
Αυτά που γίνανε θαρρείς βήματα λάθος διαδρομής
κι εγώ να σβήνω στη δική σου απουσία.

Αυτά που λείπουν τα μετράς με απουσίες προχωράς
κι ένα θυμό για όλα αυτά που δεν αλλάζουν.
Στιγμές που χάνονται χωρίς την ομορφιά της προσμονής
θάλασσα, αγάπη μου, τα λόγια σου μου τάζουν.

Όσα φιλιά σου νοσταλγώ, τόσα τα λάθη που μετρώ
κι εσύ κρυμμένος στης ψυχής σου τα συντρίμμια.
Αυτά που γίνανε θαρρείς βήματα λάθος διαδρομής
κι εγώ να σβήνω στη δική σου απουσία.

Κι εσύ κολλάς στη μοναξιά, κλείνεις το μάτι στη χαρά
και τη στιγμή που αποχωρείς, πάλι κερδίζεις.