Τα βράδια που θα λείπεις θα αποφεύγω να μιλάμε
και στο σπίτι να με βρίσκεις πια ποτέ δεν θα ξανά ‘μαι.
Δεν αντέχω την κατάσταση άλλο μέσα και έξω πια
που όλο πάντα κάτι άλλο μας κερδίζει.

Τα βράδια που θα λείπεις πάλι μόνη σ' άλλη πόλη
αν πονάω θα το ξέρουν μοναχά οι άλλοι όλοι.
Δε θα σκέφτομαι αν σου λείπω τώρα που δε μου το λες
και οι κινήσεις σου όλες μοιάζουν απειλές.

Μικραίνεις τη δόση πολύ, πολύ και μωρό μου δεν κάνει
χωρίς μια αγκαλιά σταθερή η αγάπη το δρόμο της χάνει.
Η αγάπη μπορεί να μη φτάνει.

Τα βράδια που θα λείπεις πια λοιπόν δε θα φοβάμαι
μακριά απ' τα όνειρα σου πως να μάθω να κοιμάμαι.
Ποιος αντέχει την κατάσταση άλλο μέσα και έξω πια,
να το ξέρεις, μια από αυτές τις μέρες, μια από αυτές τις μέρες
θα ξεφύγω οριστικά.

Μικραίνεις τη δόση πολύ, πολύ και μωρό μου δεν κάνει
χωρίς μια αγκαλιά σταθερή, η αγάπη το δρόμο της χάνει,
η αγάπη μπορεί να μη φτάνει.
Περάσαμε τόσα μαζί, μαζί και παιδί μου δεν κάνει
για αυτόν που αγαπάει πολύ το λίγο ποτέ δε θα φτάνει,
το λίγο ποτέ δε θα φτάνει.

Τα βράδια που θα λείπεις θα αποφεύγω να μιλάμε
και στο σπίτι να με βρίσκεις πια ποτέ δε θα ξανά ‘μια.
Δεν αντέχω την κατάσταση άλλο μέσα και έξω πια
που όλο πάντα κάτι άλλο μας κερδίζει.