Της θάλασσας τα κύματα
χορεύουνε στο βλέμμα
και του καιρού τα ρεύματα
δροσίζουνε το δέρμα.

Με του Θεού τα κλάματα
βαθιά να ποτιστούμε
και στης ζωής τ' απέραντο
ξανά να γεννηθούμε.

Πάρε απ' το χέρι τ’ όνειρο
μαζί να προχωράμε
να ανάψουμε τα θαύματα
της λύπης τα σταλάγματα
με φως να τα κερνάμε.

Στου ουρανού τα βλέφαρα
φυλάκισα την ώρα
και απ' τον Ιούλη ζήλεψα
της χαραυγής τα δώρα.

Το πιο όμορφο χαμόγελο
που λάμπει στις αχτίδες
το έκανα εικόνισμα
να φέγγουν οι ελπίδες.