Σε εμάς υπάρχει δυστυχώς απόσταση μεγάλη
έχω καρδιά που μαχαιριές αντέχει σαν ατσάλι,
μα τα δικά σου σ’ αγαπώ με τον αέρα σπάνε
μη λες για μένα πως πονάς γιατί δε σε λυπάμαι.

Εσύ τι να μου πεις
που έχασα για σένα τα καλύτερα μου χρόνια
εσύ τι να μου πεις
που λέρωσες με ψέμα τα δικά μας τα σεντόνια.
Εσύ τι να μου πεις
μεγάλωσα σε δρόμους, σε δρόμους που ποτέ δε θα γνωρίσεις,
εσύ τι να μου πεις
δεν πέθανες ποτέ σου για να μάθεις πως να ζήσεις.

Οι χαρακτήρες μας λοιπόν χιλιόμετρα διαφέρουν
κρύβω αγκάθια στην ψυχή πολύ που δεν τα ξέρουν,
ήθελα μόνο να γελάς και να είσαι ευτυχισμένη
μα δεν γνωρίζεις τελικά αγάπη τι σημαίνει.

Εσύ τι να μου πεις
που έχασα για σένα τα καλύτερα μου χρόνια
εσύ τι να μου πεις
που λέρωσες με ψέμα τα δικά μας τα σεντόνια.
Εσύ τι να μου πεις
μεγάλωσα σε δρόμους, σε δρόμους που ποτέ δε θα γνωρίσεις,
εσύ τι να μου πεις
δεν πέθανες ποτέ σου για να μάθεις πως να ζήσεις.

Έχω μια καρδιά μεγάλη που αν τραβήξω την σκανδάλη
δεν γυρίζει πίσω η σφαίρα μου
δεν θα ακούς την καλημέρα μου.