Σύλφη της αναθύμησης μου

θησαυρός νιότης

αλγεινής θεϊκής

απλώνεις λινό σάβανο

με κατηφέδες σ’ έντονο κίτρινο

το πιο θεσπέσιο όλων των χρωμάτων

τυλίγοντας τη γη

λειμώνας για τους αφανέρωτους

πένθος ανθός αναχώρησης

με τη μεστή γεύση της κιτρινόριζας και

μια φευγαλέα σπίθα

ελιξίριο βλέμματος ιεροφάντη.