Ο Ηρακλής κι ο Ιφικλής κοιμόντουσαν αντάμα.
Τον Ηρακλή εξύπνησε του αδελφού το κλάμα.
Σαν άνοιξε τα μάτια του αντίκρισε δυο φίδια.
«Εδώ εσείς, τι θέλετε;» και σούφρωσε τα φρύδια.
Τα άρπαξεν απ’ το λαιμό, τα έσφιξεν με λύσσαν
κι εντός ολίγου και των δυο τα μάτια των εκλείσαν.
Και η Αλκμήνη έτρεξεν ίσια στον Τειρεσία.
«Βλέπω», της είπε, «γύναι μου, αιματηρή πορεία.
Θα έχει αναμφίβολα της ρώμης τα ηνία
και θ’ αποκτήσει σύντομα και δόξαν αιωνία».