Στη βροχή και στ’ αγιάζι
περιμένω δε με νοιάζει
να σε δω για λίγο κι ας βραχώ
της αγάπης μου η τρέλα
δεν γουστάρει την ομπρέλα
στα λασπόνερα παραπατώ

Το μουσκεμένο μου πουκάμισο
για σένα αγάπη στάζει
σαν μαραμένο τριαντάφυλλο
απόψε η καρδιά μου μοιάζει
άνοιξε την πόρτα σου να μπω
πόσο σ’ αγαπάω να σου πω

Στη βροχή περπατάω
και δεν νιώθω που πατάω
για να ρθω κοντά σου μια στιγμή
δυναμώνει και το κρύο
κι η αγάπη θέλει δύο
στ’ ανεμόβροχο να ζεσταθεί