Παλιοί μου έρωτες, σας νοστάλγησα,
Είπα το σ’ αγαπώ, μα άργησα.

Σαν δάκρυ αίμα αγάπης απ'την καρδιά μου
Στάζει
Και το μυαλό μου το χρώμα της ψυχής σας μέχρι σήμερα
Δε βγάζει.
Παλιοί μου έρωτες, με πληγώσατε,
Κι η μαχαιριά μες στην καρδιά , ακόμα μένει,
Που μου δώσατε.

Σαν κύματα της θάλασσας περάσατε απ'τα λιμάνια
της ζωής μου
Και σκόνη μαύρη κάνατε τους βράχους
Της ψυχής μου.

Σαν λευκοί κύκνοι στον ουρανό μου
Φτερουγίσατε,
Τα γκρίζα σύννεφα του άλλου εαυτού μου
Διαλύσατε.

Μα τώρα που η ψυχή μόνη της βαδίζει,
Ο ήλιος των ονείρων μου θα δύσει.

Παλιοί μου έρωτες, ξεχασμένους σας θεωρώ,
Ό,τι κι αν μου κάνατε , σας αγαπώ!