Αναζητήσεις κρυμμένες
στο συρτάρι μου
βγαίνουν έξω από μένα
το βράδυ που φοράω
πανσέληνο
και κόκκινα χείλια
που δεν είναι
από κραγιόν
-το χτύπημα-
γύρω από το σώμα μου
κυκλώνεσαι
ίδιο φίδι,
χόρτο που κολλάει
σε λάσπη
κάτω από παπούτσι,
ιδρώνουν τα πόδια
από φόβο, μπορεί
να παραλύουν, δεν ξέρω,
να βουλιάζουν.

δεν ήτανε δικά μου αυτά
αλλά τα έρμεια τα σανδάλια.