Κλῦθι, θεά, θνητοῖς φαεσίμβροτον ἦμαρ ἄγουσα,
Ἠὼς λαμπροφαής, ἐρυθαινομένη κατὰ κόσμον,
ἀγγέλτειρα θεοῦ μεγάλου Τιτᾶνος ἀγαυοῦ,
ἣ νυκτὸς ζοφερήν τε καὶ αἰολόχρωτα πορείην
ἀντολίαις ταῖς σαῖς πέμπεις ὑπὸ νέρτερα γαίης
ἔργων ἡγήτειρα, βίου πρόπολε θνητοῖσιν
ἧι χαίρει θνητῶν μερόπων γένος οὐδέ τίς ἐστιν,
ὃς φεύγει τὴν σὴν ὄѱιν καθυπέρτερον οὖσαν,
ἡνίκα τὸν γλυκὺν ὕπνον ἀπὸ βλεφάρων ἀποσείσηις,
πᾶς δὲ βροτὸς γήθει, πᾶν ἑρπετὸν ἄλλα τε φῦλα
τετραπόδων πτηνῶν τε καὶ εἰναλίων πολυεθνῶν
πάντα γὰρ ἐργάσιμον βίοτον θνητοῖσι πορίζεις.
ἀλλά, μάκαιρ', ἁγνή, μύσταις ἱερὸν φάος αὔξοις.

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ
Άκουσέ με συ η θεά, πού φέρεις εις τους ανθρώπους την ημέραν που δίδει το φως συ η
Ηώς η λαμπροφέγγουσα που γίνεται κόκκινη στον κόσμο, η αγγελιαφόρος του μεγάλου
θεού του ένδοξου Τιτάνος, συ η οποία κατά την ανατολήν σου διώχνεις της νυκτός την
μαυρόχρωμη πορεία και την εξαποστέλλεις εις τα βάθη της γης, συ πού είσαι οδηγός εις
τα έργα των ανθρώπων και εξυπηρετείς τον βίον των με σένα χαίρεται το γένος των
θνητών ανθρώπων και δεν υπάρχει κανείς, ο οποίος αποφεύγει την ιδικήν σου όψιν (να
βλέπει εσένα), αφού είσαι ανωτέρα από κάθε άλλην, όταν απομακρύνεις από τα βλέφαρα
των τον γλυκύν ύπνον
και κάθε άνθρωπος ευχαριστείται να σε βλέπει, καθώς και κάθε ερπετόν και όλα τα άλλα
γένη των τετραπόδων ζωων. των πουλιών και των θαλασσινών, που ανήκουν σε πολλά
είδη
διότι προσπορίζεις εις τους ανθρώπους όλον τον χρόνον την αυγήν, που είναι
κατάλληλος προς εργασίαν για να ζήσουν. Αλλά εσύ η μακαρία η αγνή είθε να αύξησεις
εις τους μύστας το ιερόν φως.