Αθετώ τις υποσχέσεις μας, µαµά.
όµως σήµερα σου γράφω, η μέρα είναι αλλιώς.

το πρωί, τα πήγα καλά με τα ταξί.
ο οδηγός έδειξε να προτιµάει τις γυναίκες.
πήρα και μια μικρή αύξηση, για τις ιδέες μου, είπανε,
προτού τονίσουνε το πόσο νέα είµαι.
το μεσηµέρι στο λεωφορείο, «έχεις μπροστά σου
µεγάλο δρόµο», μια ηλικιωµένη μού ψιθύρισε με νοσταλγία.
στα νιάτα της υπήρξε συγγραφέας, τώρα κυκλοφορεί
µε μια σακούλα σκουπιδιών για το αεροδρόµιο,
µε τα παλιά, επίσηµά της ρούχα.
µου φαίνεται, ανταλλάξαµε χρόνια, µαµά· έχω ωριµάσει.
οι φίλοι με γνωρίζουν καλά στο μεγάλωµά μου, εσύ
θα με θυµάσαι στις παλιές μου δόξες.

γιατί δεν κράτησα την υπόσχεση να σ’ τα λέω όλα
σου κρύβω τα μισά – θέλω κάποιος να µ’ αγαπάει ακόµα.