Διέφυγαν οι ευάλωτοι αναστεναγμοί
μιας μύχιας ελπίδας από το μουχλιασμένο
οικογενειακό κάδρο της απάθειας
και ισορρόπησαν στο άκρο
της πραγμάτωσης των επιθυμιών τους

Ταλαντεύτηκαν στιγμές
αναποφάσιστης ομηρίας στην αδράνεια
της αυτοδιάθεσης του αμέτοχου
συλλογιζόμενοι τις πιθανότητες
να χρεοκοπήσουν στο φαράγγι
της έλλειψης εξασφάλισης

Μα απομακρύνθηκαν
από τον κίνδυνο της απώλειας ισορροπίας
οπισθοχωρώντας μόλις ένα βήμα πίσω
από την ευλογία του ρίσκου
* * * * * * * *
Με κίβδηλο αέρα αναπνέω
τις νύχτες που με οικονόμησε η ζωή