Μια λεπτή αχτίνα
φως
δια-σχίζει αμείλικτα
την εμποδισμένη μου όραση.
Μισανοίγω το ένα βλέφαρο
-το καλό-
Και χώνεται καρφί
μες απʼ τα ξέφτια της κουβέρτας.
Μάτια ερμητικά κλειστά
βιάζονται ασύστολα.
Ξαφνική αισχύνη
για τη γυμνότητα.
Σκέψου και να ήταν
παχυθρεμμένη
αυτή η αχτίνα.