Η μέρα κινιόταν σιδερωμένη
στις πύλες της εισόδου
μα στο λόφο
οι αναχωρήσεις των πλοίων
όλο μεγάλωναν προς τα μέσα
και στα σπασμένα
πόδια χέρια
εκείνα που πονούσαν
απ’ τη φύση τους
κυλούσαν ρόδες
μνήμες φυλακής

κινιόταν και το «σημάδι»
και δημιουργούσε την ψευδαίσθηση
πως κάτι θα συμβεί
και διπλωνόταν μ’ όλο του το βάρος
στο στόμα που γευόταν
το δείπνημα της μποτιλιαρισμένης
πλήξης

πικρό το στόμα
και το σημάδι κόλλησε
στους σκελετούς των ρολογιών
αντίς για χρόνο
κλεμμένα κόκαλα γυρνούσε…