Κύριοι συνάδελφοι, η ανεργία

πρόβλημα είναι ακανθώδες.


Εφ `ω και είναι ευκαιρία

το Συμβούλιό μας το εργώδες

να της αφιερώσει μίαν ...συζήτησιν

εφ'όσον η εργασία δεν έχει ζήτησιν.

Διότι είναι καθαρά θεομηνία

διά το έθνος η ανεργία.

Αίνιγμα αποτελεί διά πάντα τίμιον

πολίτην και υγιώς σκεπτόμενον

της ανεργίας το φαινόμενον.

Και επιτέλους εξόχως επιζήμιον.

Κύριοι, οι καιροί ου μενετοί!

Θα απετέλει δε αδυναμίαν μας θανάσιμον,

εάν ημείς, του έθνους οι εκλεκτοί,

δεν εύρωμεν μίαν δικαιολογίαν βάσιμον,

και την εμπιστοσύνην ούτω χάσωμεν

του λαού, ήτις μας είναι λίαν χρήσιμος.

Πρέπει λοιπόν, δεόντως ν'αντιδράσωμεν.

Διότι θα είναι συμφορά μοιραία και κρίσιμος

εάν κρούσματα κοινωνικής έχωμεν αναταραχής,

ενώ ευρισκόμεθα επί ξηρού ακμής!

Θα ήτο διά το έθνος απειλή ολέθρία,

που το μαστίζει τόση ανεργία!

Δε συμφωνείτε κύριοί μου;


Το συμφερότερον, κατά την άποψίν μου,

είναι ν’ αποφασίσωμεν ότι το πρόβλημα ελύθη,

και να το παραδώσωμεν στη λήθη.


Την άποψή σας να τη βράσουμε!

Η ανεργία, πληγή και παιδεμός του τόπου,

θα λείψει μοναχά τη μέρα όπου

θα μπείτε εσείς σε ανεργία!