Όχι δεν τελειώνει το παν εκεί
μονάχα κλείνει αυτός εδώ ο θορυβώδης κύκλος
μα ο άλλος θα `ναι υψηλότερα
κι ακόμα εκεί θα `ναι ωραιότερα
γιατί έτσι έχει ετοιμαστεί

Κι εμείς καθώς θα προχωράμε χωρίς κόπο
με τη συναισθηματική μονάχα έλξη
την αγάπη
δίχως καμιά ως τότε ακόμα ένδειξη
αλήθειας η απάτης
θ’ αρχίσουμε απαλά να βιώνουμε
έναν καινούργιο εξαίσιο τρόπο
μιας άκοπης κι αβίαστης και θαρραλέας συνδιαλλαγής
με την προσέγγιση αυτού του επιφαινόμενου «τέλους»

Θα διερχόμαστε μέσα από πέπλα υπερκόσμιας αυγής
δίχως τη συνοδεία οπτασίας άνοιξης ή θέρους

Μια υπερκόσμια αταραξία θα `ναι διάχυτη παντού
ανάμεσα στην άβυσσο των χρονικών διαστημάτων
των επαλλήλων στις σφαίρες τ’ ουρανού

Θα υπάρχουνε εδώ απάνω
οι μεγάλες κι άγνωστες ως τα τώρα σε μας αιτίες
ολωνών των θαυμαστών πραγμάτων

Εδώ δε θα έχει διάκριση φυλής
κίτρινη μαύρη αρία
εδώ δε θα έχει ταξινόμηση χρόνου
η ένταξη σε θρησκεία

Εδώ όλες τους οι άξιες εκείνες μορφές
θα `ναι πια ελεύθερες απ’ το κάθε τι που δένει
θ’ ανήκουνε στη μεγάλη πατρίδα
την οικουμένη

Θα `χουν ξεφύγει απ’ τη χρονικότητα
θ’ ανήκουν στη μεγάλη εποχή
την αιωνιότητα

Δε θα μπορεί να τις αγγίξει η έπαρση
του εφήμερου ούτε η μαγεία

Όλες τους οι άξιες εκείνες μορφές
θ» ανήκουνε στην κορυφαία ένταξη
την αθανασία