Έλα να σου τραγουδήσω
και το φόβο σου να σβήσω
με τραγούδι σαν μετάξι απαλό

Της κιθάρας μου ο ήχος
και της συντροφιάς ο στίχος
βάλσαμο που γαληνεύει
τ’ αγριεμένο σου μυαλό

Μη φοβάσαι εγώ είμ’ εδώ
να σου δίνω ό,τι σου λείπει
η χαρά σου και η λύπη
η χαρά σου και η λύπη
είμαι εγώ

Κι όταν πέσει το σκοτάδι
το τραγούδι μου σαν χάδι
συντροφιά θα σου κρατάει
ώσπου ν’ αποκοιμηθείς

Μη φοβάσαι κι αν χαθείς
πάντα εγώ θα μαι κοντά σου
να οδηγώ τα βήματά σου
να σου δείχνω πώς το δρόμο σου θα βρεις

Μη φοβάσαι εγώ είμ’ εδώ
να σου δίνω ό,τι σου λείπει
η χαρά σου και η λύπη
η χαρά σου και η λύπη
είμαι εγώ