Μια τσάπα παρατημένη,
δεν φαίνεται κανενός.
Η ζέστη!

Ψηλά σύννεφα
πάνω από ένα ξερό βάλτο
όπου ζει ένας πύθωνας.

Αστραπιαία αναλαμπή.
Ανάμεσα απ’ τα δέντρα του δάσους,
φάνηκε το νερό.

Το ποτάμι καλοκαίρι.
Υπάρχει μία γέφυρα,
αλλά το άλογο πάει για νερό.

Οι πλούσιοι
έρχονται να πιούν από αυτό το καθαρό νερό
κι αρκούδες.

Είκοσι χιλιάδες άνθρωποι
ξεσπιτωμένοι.
Το καλοκαιρινό φεγγάρι.

Ισχνότης του καλοκαιριού.
Απ’ τη ζωή μου που τελειώνει μένουν κόκκαλα.

Θέλω να κοιμηθώ.
Σκότωσε τις μύγες
απαλά, παρακαλώ.

Η πυγολαμπίδα,
η λάμψη της
είναι κρύα στο χέρι.

Η γαλήνη:
Μία αλκυόνη πετά
πάνω απ’ τη λίμνη του βουνού.

Η λευκή παιώνια.
όταν βγήκε το φεγγάρι,
μάδησε κι έπεσε.

Βγαίνει το φεγγάρι,
τρέχει ένας άνεμος στο χορτάρι.
Ένας κούκος τραγουδάει.

Με τι ταχύτητα ο ποταμός Μογκάμι
πάει
το καλοκαίρι.