Σα θα φύγεις
πάρε μαζί σου
ανάμνηση από φεγγάρι που χλευάζει
τις τροπαιούχες νύχτες του έρωτα
κι άφησε πίσω
εικόνα νεκρής φύσης στο κρεβάτι
και μια τεθλασμένη μοναξιάς
στην άχνα του καθρέφτη.
Τότε που η εξουσία της απουσίας σου
θα στροβιλίζει στ’ αναπόκριτο δωμάτιο,
μέσ’ από ένα χαμόγελο νωπό
τα λόγια της φθοράς
συνωμοτικά θα συνθέτουν
μια συγχορδία σιωπής στ’ όνομά σου.