Μια πρόκα πίσω, στον αυχένα. Ο ύπνος έρχεται τις πιο ακατάλληλες
ώρες και με σκορπίζει. Το πόδια έχουν αρχίσει να μιλούν. Πονάω λέμε.
Τραγικό. Διστάζω, νυστάζω, κομπιάζω. ζΩ; Ω!!! Τι βάθος και αυτό;
Συμβολικό. Η πλάτη κόβεται στα δυο. Μαυρίσαν τα μάτια. Οι αγκώνες
μαγκώνουν. Ειρωνικό. Σου λέω διστάζω. Το στομάχι ένα τεράστιο
μπαλόνι. Και φουσκώνει και φουσκώνει και φουσκώνει. Οι ώμοι
μολύβια. Στο μυαλό μόνο γόμες. Έλα τώρα, μη χαϊδεύεσαι.