Άγγελοι τραγουδήστε τους ύμνους σας,
φιλοφρόνηση στη συνείδησή μου,
ρίξτε τις φωνές σας στην αύρα
για να μπορώ να αισθάνομαι το χάδι τους
κι ας είναι το τραγούδι της αγάπης σας θερμό
σαν την υπόσχεσή σας
που θα ελευθερώσει την περιπλανώμενη ψυχή μου
από τη φυλακή της ζωής.

Αρμενίστε με στον ωκεανό σας
για να φτάσω στην άλλη πλευρά,
μακριά από τη χυδαιότητα που πλήττει τόσο
τη λαχτάρα της καρδιάς μου.
Κλείστε με στο παραμύθι σας
που είναι η γη που κατοικείτε,
εκεί όπου η ειλικρίνεια, η μεγαλοψυχία
και η ευγένεια αποκτώνται.

Με έχει σπιλώσει η μωρολογία
της πληβείας ύπαρξης,
ο μόχθος για κενές αξίες
-για να πάρουν κι άλλη δόξα-
που δεν κρατούν κανένα προνόμιο
χωρίς ανταπόδοση
και που δε δίνουν καμία ανταμοιβή
στη συμπόνια, δίχως κέρδος.

Έχω μαλώσει με το όραμά μου
αυτό μιας μαγεμένης ουτοπίας
ειρηνικά ειδυλλιακής,
όπου η ανιδιοτέλεια συναντά το μάτι.
Άσκοπο, ναι, γιατί δεν προσαρμόζεται
στις προδιαγραφές τους,
ωστόσο το πνεύμα ακόμα λαχταρά
τον ουρανό σας να φιλήσει.

Δανείστε μου τα φτερά σας για να μπορέσω
να υψωθώ στον ακυβέρνητο άνεμο,
ελευθερώστε με από τα δεσμά
της εγκόσμιας δουλείας,
αφήστε με να επιπλεύσω πάνω στο όνειρο
που εξευμενίζει την επίγεια αμαρτία μου
και οι εχθρικές μου σκέψεις ας μην με αποκλίνουν άλλο
από την αλήθειά σας.