Το παλιό ναυάγιο απότομη πήρε κλίση
ο σκύλος μου σοφότερος έγινε κατά χρόνια τρία
κι εγώ πίσω μου αφήνω
την οικογένεια των θαλασσινών πουλιών
και πλώρη στρέφω στον ανοιχτό ορίζοντα
το αίνιγμα του βυθού δεν το ΄λυσα
τα κοχύλια , η άμμος , οι αστερίες ,
παιχνίδια θυέλλης θα παίζουν με το κύμα
χλευάζοντας τα βάθη
κι εγώ μ΄αλάτι και νερό ενα ταξίδι θα ξεπλένω
στις ανοιχτές θάλασσες αφήνοντας τη λύση
οι άνθρωποι που γνώρισα
άλλοι με μονόξυλα κι άλλοι με σχεδίες
το δικό τους θα κάνουνε ταξίδι
στα δίχτυα του χρόνου αιχμάλωτοι
όμοιοι κι αυτοί μαζί πλάσματα βυθού κι αφρόψαρα
κι εκεί στα ανοιχτά σαν σε νησί
θα συναντηθούμε κάποτε
κρατώντας στα χέρια μας
όση σιωπή αρπάξαμε λαθραία
από τα βάθη των βυθών