Ένας μανδύας καπνού και φυτειών
Από φωτιές που βάζουν οι έμποροι
Του αμφιλεγόμενου ελαίου των φοινίκων
Ντύνει τη γύμνια της πόλης-κράτους
Ώστε οι εκδιδόμενες να προβάρουν
Το καλωσόρισμα στα ιαπωνικά.
Είναι νωρίς ακόμα στα μπαλκόνια
Ξεχασμένων εμπορικών κέντρων
Με φτηνά κοστούμια και υποδήματα
Πλάι σε παρωχημένα φορέματα,
Μυρωδιά αγνώστων γλυκισμάτων
Αναθημάτων έκλειψης της πανσελήνου
Κι εκείνη η επίγευση σαν από θρούμπι
Που αφήνει πάντα το μονονάτριο,
Η γλώσσα κάτι σπασμένα εγγλέζικα
Στις ρωγμές της από παλιά διείσδυσαν
Κινέζικα ιδιώματα των λιμανιών
Των πειρατών της Μαλαισίας η λαλιά
Και των Περανακάν επιφωνήματα.