Σηκώνω το βιβλίο με τους αγαπημένους στίχους ψηλά στον ουρανό να το διαβάσω
Φόντο ετούτο το αδιαπραγμάτευτο γαλάζιο με ανεμοδούριο από ξέφτια σύννεφων
Χτυπάει η σελίδα γεμίζοντας αέρα άδετο πανί στο μελτέμι του αρχιπέλαγου των κυμάτων
Μικροί ενθουσιασμοί λέξεων της νεότητας συνεγείρουν αισθήσεις του πάλαι ποτέ
Ένα έντομο πατικωμένο στη σελίδα ανεξίτηλη χαλκομανία ποιος ξέρει πόσα χρόνια πριν
Συνεχίζει να ίπταται γράμμα ή οξεία που ξέφυγε από τη θέση της ορθογράφησης
Ξαναβγαίνουμε στον πιο δαρμένο από τα στοιχειά βράχο
κλεινόμαστε από παλιά σε τοίχους ολάκερες εποχές με θαλπωρές θερμότητας
Απόσβεση κυματισμών στη στέρνα από του τελευταίου χελιδονιού τη στερνή γουλιά
Υπάρχουμε μόνο για να δημιουργούμε παιδικές μνήμες στους μέλλοντες κλειδούχους
Μήπως κι εκείνοι καταφέρουν να διασώσουν τις θυμαρίσιες εκπνοές των βουνών
Τις λεπτές διαβαθμίσεις των αποχρώσεων από της ζωής τις αδιάκοπες αντιστρέψεις.
Μύριοι μυρίων οι άνθρωποι
χρυσίζοντα κύματα
στην ατέρμονη επανάληψη του Χρόνου