Εσύ, από τους πρόποδες μας ησυχίας που ξεκουφαίνει, διαβάζεις
στην κάθετη διάταξη του ανήσυχου ύπνου μου όλες τις τρέχουσες
ιστορίες ονείρων αργά ξετυλιγμένες επάνω στο διπλό προσκέφαλο.
Εγώ κάνω πως κοιμάμαι. Και μάλλον είμαι πειστική. Αφού εσύ,
από τους πρόποδες μιας ησυχίας που ξεκουφαίνει, διαβάζεις.