Καρδιά μου,
μη μιλάς.
Ακούω μόνο
όσα υπόσχεται
το βάθος
των ματιών σου.
Μην εξηγείς.
Έπαψα να ζητώ
το νόημα
της λέξης.
Τον ίλιγγο
της ταραχής σου
να εννοήσω μόνο
θέλω.
Αυτή την αναστάτωση
που ζωγραφίζεται
στο ηδονικό περίγραμμα
των απαλών χειλιών σου,
που υγροποιείται
στις ανοικτές παλάμες
και στο σώμα σου,
που ενεργοποιεί
τα χρώματα αυτοβούλως
στο μυαλό
και την καρδιά σου
σ’ ένα μεθύσι ηδονικό
συναισθημάτων.
Αυτή την αναστάτωση
σε κάθε μας ταξίδι
μαγικό
στα χρώματα
τ’ αρώματα
και τις αισθήσεις.
Αυτή την αναστάτωση
να ζήσω πάλι
θέλω.
Καρδιά μου !