Στης Πελοποννήσου τον Νότο,
από ένα βράχο αγνάντευα,
βούλιαζα μέσ’ στα πέλαγα.
Εκεί βρήκα το Τίποτα
το σφάλισα στη χούφτα μου.
(Δεν το χωρούσεν η καρδιά μου,
τόσα κουρέλια που `χε πια μαζέψει).

Το Τίποτα είναι αντίβαρο στο Παν
ή μάλλον το αντιφέγγισμα του.
Αν πρώτα υποφέρουμε το Παν
θα `ρθει πλημμύρα μας
η απάθεια
του πάθους.

Πώς λαχταρώ
να ξυπνήσω εκεί.
Τι μέσ’ από τη χούφτα μου
ξεχύνεται
σιγά-σιγά
το Τίποτα.



μετάφραση: Κώστας Ασημακόπουλος