Κυκλοτερώς
δουλεύουν οι αισθήσεις μας
προσφάτως
Κι όμως
οι κύκλοι δεν κλείνουν,
χάσκουν σα σαπισμένα α,
άκλειστα, αστόλιστα
Χριστούγεννα σαν Κυριακές που κλαίνε.
Το νιόκοπο λιθόστρωτο
αρνείται να φλυαρήσει.
Δεν ξέρουμε
πού να περπατήσουμε πια
Ούτε καν
σαν το γύρω-γύρω των φυλακών.
Πού να οδηγήσουμε
το αισθάνεσθαι;
Πού να οδηγηθούμε;