Η μάνα πεσμένη στο πάτωμα
έπλενε και καθάριζε αίμα από τους απεργούς της ποίησης
Κι ο Μάλντερ -έχετε ακούσει για το γαλανομάτη έφηβο
που μόλευε ποιήματα
σφάζοντας τα υγρά τους «λ»-
να γελά, αχ πως γελούσε το γκρίζο του αυτί
γραπώνοντας φωνήεντα από τα σαπφικά χειρόγραφα
Έτριβε ξανά και ξανά τις απολήξεις τους
μέσα σε στεγνωτήρια, έτσι ώστε να πίνει ολωσδιόλου
μόνος τρισένδοξους ποιητές
Δυο φορές έξυσε με θυμό ολόκληρη βιβλιοθήκη
ο διεστραμμένος!
Δεν άντεχε τόσους ποιητές κρυμμένους στο μυαλό της
Ο Μάλντερ πέθανε αργότερα
Καθ’ υπαγόρευση της γραφομηχανής του