Ήτανε χάρμα οφθαλμών και χάρμα του ειδέναι
η συνεδρία στη Βουλή, λαέ μου καημένε!
Τους είδες και τους άκουσες ωμά να μας λαλούσιν
για τίποτε δε νοιάζονται, πεννιάν πως δε φακκούσιν.
Τους είδες να τσακώνονται όπως τα πετινάρια
και έλαμψαν δημόσια σαν τα σβηστά φανάρια.
Κατηγορίες είπανε και τις βαφτίσαν χάδια
και σου μιλούν συνέχεια για φούρνους παξιμάδια.
Για τίποτε δε νοιάζονται, τίποτε δεν τους μέλει
ας πάει και το παλιάμπελο, ας πάει και το αμπέλι.
Τους είδα και τους θαύμασα, τι ομορφιά, τι χάρη
μου θύμισαν παράσταση… Ευγένιου Σπαθάρη.