Συμβαίνουν πράγματα τώρα που λείπεις
Άρχισα θεραπεία απεξάρτησης από τα όνειρα
Κάθε πρωί εισπνέω μια γερή δόση πραγματικότητας
Διανθισμένη με επαρκή ποσότητα ρεαλισμού
Ξεχνάω λέξεις επικίνδυνες
«Μαργατίτα καληνύχτα»
Τις διαγράφω από το λεξιλόγιό μου
Προσθέτω άλλες εύηχες και στιβαρές
Απόφαση σιωπή
Μαθαίνω γρήγορα
Μόνο καμιά φορά διαφεύγει αίφνης ένα «όταν»
Πετιέται άξαφνα
Την ώρα που με περισσή επιμέλεια ταξιθετώ τα πράγματα
Ανατρέπει τις τακτοποιημένες σκέψεις μου
Σκορπίζοντας στο πάτωμα φωνήεντα και σύμφωνα
Ήχους ανάερους ψιθυριστούς
Επιμένω ωστόσο
Άρχισα κιόλας να βαδίζω πια άκρη άκρη
Στη μεθοριακή γραμμή της σύνεσης
Κάποτε μ’ ενοχλεί αυτό το πλήθος που συμφύρεται
Προσπαθώ να μην του δίνω σημασία
Συγκεντρώνομαι στην άσκησή μου
Κάθε μέρα
Μόνο τα βράδια στέκομαι λυπημένη στο παράθυρο
Ακολουθώ τις μυστικές διαδρομές που σε θυμίζουν
Το επόμενο πρωί διπλασιάζω τη δόση
Έχω – ξέρεις – βάσιμες ελπίδες
Να ξυπνήσω ένα πρωί θεραπευμένη
Και νεκρή