Λιγνό κορμί αράπικο
ξεχνιέσαι στο χασάπικο
και οι ματιές σου σφάχτες.
Και τα μαλλιά στους ώμους σου,
στις πλάτες και στους κόρφους σου
τρέχουνε καταρράχτες.

Πώς ευωδιάζει η σάρκα σου
απ’ τον γλυκό τον ίδρω σου
και πώς αστράφτεις όλη.
Με κόβουν τ’ άσπρα δόντια σου
και πέφτω μπρος στα πόδια σου
να με πατάς σαν τσόλι.

Ψηλό κορίτσι μάγισσα
σαν το ποτήρι ράγισα
στη μεθυσμένη νύχτα.
Κι αν δε με θεν τα χέρια σου,
άρπαξε τα μαχαίρια σου
και στην καρδιά μου μπήχ’ τα.