|
Στίχοι: Ευτυχία- Αλεξάνδρα Λουκίδου
Μουσική: Αμελοποίητα
Έμοιαζε με εορταστική βραδιά
ούτε βελούδα βέβαια ούτε και μουσελίνες
μονάχα η αγωνία να διαβαστούν ανάποδα
φιλιά και δευτερόλεπτα
κάτω απ’ το κάτασπρο ταβάνι
μ’ εκείνο το «ως διά μαγείας»
πάντοτε να καθυστερεί.
Ποιον ένοιαζε αν τουρτούριζα
έξω απ’ τα παραμύθια
ατάραχα στην είσοδο
μέναν τα κουδουνάκια.
– Οι άνθρωποι δεν αλλάζουνε, μου φώναζες
μονάχα αποκαλύπτονται
όπως εκεί που δεν το περιμένεις
κι ο ύπνος σου εφάπτεται
με χίλιες εκκρεμότητες
καλείσαι ξάφνου ν’ αναμετρηθείς
με προθεσμίες που τελειώνουν.
Σαφέστατος υπαινιγμός
πως μόνο στα τρένα δόθηκε
να διασχίσουν την αιωνιότητα
αφήνοντας πίσω τους καπνούς
για να διαφεύγουν οι σκιές την τιμωρία.
Έπειτα
κατρακυλούν πυρετικές
κρύβοντας κάτω απ’ τον σηκωμένο τους γιακά
την αντοχή που τους αναλογεί.
Τα υπόλοιπα ας μείνουν εκκρεμή
ως τότε που θα κλείσουμε ταμείο.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 160 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|