Εκδοχή Α'

Άλλοι χορεύουν με τα μάτια τους κλειστά
πάνω από μία πρόταση
–κύριας ή δευτερεύουσας κραυγής
δεν έχει σημασία–
αρκεί να υπαινίσσεται αποχαιρετισμό
ή να δηλώνει ήττα.

Εκδοχή Β'

Άλλοι εγκαταλείπουν τις μεταφορές
και σκύβουν με αφοσίωση
πάνω από την αλήθεια.

(Εδώ αντηχεί σαρκαστικό
το γέλιο απ’ την πλατεία.)

Αγωνιούν να φέρουν στο προσκήνιο
κάθε φορά μια πιο ολισθηρή εκδοχή της
να αναγγείλουν το άλλο φτεροκόπημα
που κατοικεί παμπάλαιο στη ραχοκοκαλιά
–εκ φύσεως αποδημητικό κι ανέκαθεν φοβισμένο–
να μιλήσουν χωρίς καμία συστολή
για ό,τι κωπηλατεί στο σύμπαν τους
νωχελικό αλλά κι ακαριαίο...

Ξέρουν
ότι μια κίνηση
ή μια ασήμαντη στιγμή αρκεί
να μαραζώσει η άνοιξη
τα τεθλασμένα είδωλα να συνθλιβούν
να ταραχτεί της φύσης τους η κλίση.

Καμιά φορά με νόημα χαμογελούν
όταν τους αναφέρουν για το αταίριαστο.

Θυμούνται...
λίγο το ρούχο που άνοιγε
λίγο ο γιακάς που στένευε
λίγο και το μανίκι που τραβούσε
τους έβαλε τότε σε υπόνοιες
μα πιο πολύ τους τάραζαν εκείνες οι καρφίτσες
που άλλαζαν θέση μόνες τους
λίγα λεπτά αφού τελείωνε η πρόβα.

Και τώρα πια
τι τους προτείνει το ένστικτο;

Χωρίς αγάπη
χωρίς μια τρικυμία ιδιωτική
όλα τα αχειροποίητα που τους αναλογούν
θα καταλήξουν σύμβαση και συνενοχή
μες στον αδιάφορο συνωστισμό
και στην ορθοστασία.

Πώς να το αγνοήσουν;

Άσε που τράβηξε πολύ η ανούσια καρτερία
για τις αόρατες κλωστές
που δήθεν θα έραβαν γι’ αυτούς
μια φορεσιά στα μέτρα τους
για να μην τους παίρνουν για σαλούς
στα μπαρ, στις εκδρομές, στις διαλέξεις...

Το μόνο που απομένει τελικά
να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους.

Θα συλλαβίζουν δυνατά κι όλοι μαζί
την ίδια την απόδρασή τους.
Όλοι μαζί και δυνατά
α, όπως ανθός σε απόγνωση
νε, σαν ανορθόγραφη αποδοχή
μο, όπως μόλις και μετά βίας
σκα, όπως σκαρώνω επιτήδεια φυγή
και τέλος λα
έτσι για μια παραλλαγή
να μη φανεί ότι συνωμοτούν
αλλά πως τραγουδάνε.

Άντε, παιδιά...
Όλοι μαζί και δυνατά...
Να υφάνουμε την απόδραση
να την εγκαταστήσουμε
να γίνουμε για μια φορά κι εμείς
το σπίτι κι η γωνία του
κι η αράχνη που υφαίνει τον ιστό της
και που τον ανεβαίνει
να τον ανέβουμε
να ανεβούμε.

Όλοι μαζί και δυνατά...
Να ανεβεί κι ο τελευταίος...

Να τους ξεφύγουμε.