Στην υγρασία της νύχτας
μούλιασαν τα όνειρα.

Το πρωί
σα βγήκε στην αυλή
βρήκε στα χέρια της
να μπλέκεται
μια μάζα άμορφη, λευκή.
Είπε να φτιάξει
ένα ψωμί.
Μέχρι το μεσημέρι
θα ψηθεί.

Ξέχασε όμως η άμυαλη
πως δεν είχε προζύμι
κι αρκέστηκε στο πρόσφορο
και μια ευχή
για τη γιορτή την Κυριακή.